Nederland is niet zo groot, vergeleken met menig wereldstad past ons landje er makkelijk in. Het openbaar vervoer lijkt in ons land dan ook meer op de metro van menig metropool. Noord en Zuid Nederland, dus ook Winsum uitgezonderd. Op zondagochtend vertrekt de eerste trein om 8.56 en kom je pas om 11.29 in Amsterdam aan. Daarentegen kun je vanuit Sauwerd weer wel tijdig in de hoofdstad arriveren, dus stond ik ruim op tijd op een stil station een dorp verderop te wachten. Daarbij had ik het gevoel alsof ik in een of andere Western beland was. Ergens scharnierde er iets in de zachte bries en de haan van het voormalige stationsgebouwtje kraaide er lustig op los. De trein werd vanaf Amersfoort bevolkt met mannen van mijn leeftijd met op hun schoot een witte bagagetas. Ieder jaar lijkt het alsof er meer mensen meedoen met de Dam tot Dam loop.
De organisatie zegt dat er 55.000 loopgekken zijn die aan deze vermaarde loop meedoen. Het is voor de 29e keer dat men dit evenement houdt. In het startvak sta ik vlak naast een 67-jarige die alle keren heeft meegedaan. Zelf doe ik pas voor de 5e keer mee, dus ken ik inmiddels de route. De Houmannenclan gaat ook al jaren met een vaste ploeg, voor mij is er helaas geen plek meer in de auto. Erg is dat niet, want met de trein ben je er meestal sneller, al is het tussen de rails viezer en drukker. Ik behoorde deze reis tot de gelukkigen die op de terugreis maar 5 minuten vertraging had en die de hele reis mocht blijven zitten. Anderen hadden last van een flink aantal storingen op het spoor.
Het startgebied is enorm groot, voor het centraal station leek alles voor de wedstrijd te zijn ingericht. Heel veel vrachtauto’s van PTT post staan te wachten op de eerdergenoemde witte tassen van de deelnemers. Vrachtwagen 1 staat helemaal vooraan, dus wurm ik me door de enorme massa medelopers heen.
Na afgifte van mijn witte tas neem ik via de Wallen de kortste weg naar de start. Uiteraard kan ik het niet nalaten even om me heen te kijken als ik langs een paar dames van lichte zeden loop. Ze moeten niet helemaal in de werkelijkheid leven want ook met korte broek en startnummer proberen ze me naar binnen te wenken. Omkijkend zie ik dat een hele sliert andere lopers op dezelfde ervaring wordt getrakteerd.
Net als vorig jaar was ik weer krap op tijd in het starthok op de Prins Hendrikkade. Ik had me in de nauwe straatjes een beetje ingelopen, maar met weinig plezier. Het was warm en mijn linker hamstring protesteerde nogal. Het sombere voorgevoel werd al spoedig verdreven door de aanblik van Gonny, Tom, Simone en Angelique. Gonny was even losgelaten uit het dames startvak en kwam me speciaal begroeten. Vanuit het prominente damesstartvak vertrekt men 6 min en 4 seconden eerder dan de rest van het wedstrijdveld. De snelle mannen kunnen dan de achtervolging inzetten. Ik hoor daar niet bij, dus neem ik een bescheiden plaats bij de enthousiaste lopers in.
Het startschot is op de seconde nauwkeurig. Veel en veel te snel vertrek ik, wat ik vorig jaar nog zo goed deed vergat ik dit keer. In volle vaart rende ik op de IJtunnel af. De gang naar beneden lukte nog wel, daarbij werd ik door het verval geholpen. De lucht was in de tunnel schoon dankzij enorme ventilatoren die zelfs voor een bescheiden tegenwindje leken te zorgen. Of het de trommelaars waren die in de tunnel voor een opzwepende colère herrie zorgden weet ik. De stijging vanaf de bodem van het IJ was te lang, uitgeput liep ik het zonlicht tegemoet.
Richting Zaandam staan er veel mensen op de pas aangelegde viaducten. Verdwaasd van de tunnel-inspanning zwaaide ik terug naar de roepende en heftig zwaaiende kijkers.
In Amsterdam Noord wordt volop gewoond. Menig café en bar kom je op de route tegen. Heel veel particulieren hebben langs de weg hun muziekinstallatie neergezet. Op de hoek van Het Barkpad staat een bordje waar zelfs de volkszanger Gordon wordt aangemoedigd. Heel veel live bandjes spelen muziek plat Hollands tot en met Country en Techno. Uiteraard klinkt er ook Jordaan vanaf de zijkanten. Er is onderweg meer te doen, zo is er in de Molenwijk een heus buurtfeest. Ook hier worden lopers enthousiast aangemoedigd. Dat is voor mij wel nodig, de tunnel heeft mijn hamstring behoorlijk op de proef gesteld.
Opvallend zijn de vele goede-doelen borden. Menig loper heeft een shirt aan waarmee hij te kennen geeft voor de een of andere charitatieve instelling te lopen.
Met pijnlijk been passeer ik het bordje Zaanstad en wat later het bordje Zaandam. Langs de route, zo vlak onder de rook van Amsterdam zit aan de rand van Zaandam bijna iedereen buiten. Er zijn op deze zonnige herfstige dag zelfs parasols opgezet. Toch vraag ik me af of het laat in de middag nog zo druk zal zijn. De laatste lopers passeren dit punt pas om 16.42 uur en dat duurt nog uren. Een enkel pilsje in de hand en meerdere op een tafeltje doen echter vermoeden dat het een lange gezellige dag gaat worden. Ooit liep ik met Peter Modderman deze route, onderweg denk ik vaak aan hem. Ik herinner me nog dat wij laat startten en derhalve af en toe een lege waterkraam alsmede minder muziek aantroffen. Nu bij de allereerste groep bemachtig ik in elk geval een stukje sinaasappel bij de fruitkraam in Molenwijkpark.
De laatste kilometers zijn zwaar. Hoewel ik niet langs een kermis kom zoals vorig jaar, vergis ik me weer in de afstand. Als ik denk dat we er zijn lijkt het alsof er een paar extra finishbogen zijn geplaatst om te plagen. Helemaal lastig ervaar ik het moment dat op een groot bord staat “nog 161 meter”. Gek genoeg lijkt die 161 meter nog een hele afstand.
Uiteindelijk finish ik in 1.27.39 prima gelopen, maar met pijn in mijn been. Het station is met een lekke hamstring nog een eind weg. Daar aangekomen is het er erg vol. Veel lopers die “nog moeten”.
Ook op het station van Amsterdam is het vol, gevolg dat ik de trein mis en in een vertraagde overvolle trein terecht kom.
De vraag is natuurlijk, volgend jaar weer? Tuurlijk, want wie van loopevenementen houdt mag de Dam tot Dam niet missen.
Link naar de foto’s: http://www.flickr.com/photos/aadvanderdrift/sets/72157635773229543/
Uitslag:
Netto eindtijd: 1:27:39
Bruto eindtijd: 1:27:58
Snelheid: 11,016 km/uur
Afstand: 10 Engelse Mijl wedstrijd
Plaats: 20e M55