NAAR IERLAND

2011-07-17 08.16.35Ierland ligt niet zo heel ver weg, maar twee zeeën zorgen ervoor dat de relatieve afstand toch nog behoorlijk is. In dezelfde tijd dat je onderweg bent naar dit verre oord kun je ook in zeg maar Portugal of Zuid-Spanje komen. Vooral de twee boottochten nemen nogal wat tijd in beslag. Ierland kan dan ook met recht een plek aan de rand van Europa claimen. Net als Griekenland is dit perifere land een van de grondleggers van onze West-Europese cultuur. Wellicht daarom hoor je anti-Europa krachten nooit over de Kelten zeuren. We passeren zogezegd twee zeeën, helaas zijn ze nogal bewegelijk door de wind. We schudden dan ook lekker heen en weer. Op de boot weerhoudt de Engelsen dat niet om volop aan de “fish en chips” te beginnen.

Vroeger was de Ierse zee minstens net zo bevaren als de Noordzee. Monniken gingen in navolging van Bonifatius in onze streken. Ieren zijn derhalve belangrijke cultuurdragers voor ons geweest. Ondertussen is de kerk vele jaren op haar retour en doen de Ieren nog maar nauwelijks mee als ze zelf niet door Europa worden gesteund. Wie de flinke golven ziet die ook een groot schip van de Stena lijn doen schudden heeft respect voor de zeevaarders van eeuwen hiervoor, die in grote roeiboten de zeeën bevoeren.

2011-07-17 07.18.36M4-M20-M2 het lijken codes uit een James Bond film, maar helaas is M de afkorting van de minder spannende Motorway, snelwegen die Groot Brittannië doorkruisen. De weg van Ramsgate naar Fishguard is maar liefst 600 km lang. Je rijdt dan ook van punt naar punt. Onderweg valt de regen in bakken neer en komt de temperatuur niet boven de 15 graden. Ook de Motorway is nauwelijks inspirerende, nee de wegen zijn zelfs vies te noemen. Heel wat anders dan de Franse tolwegen, waar men alles zo schoon en aangenaam mogelijk heeft gemaakt. De permanent neervallende regen heeft veel weg van een natte spons die over de camper wordt uitgewrongen. Nat, nat en nog eens nat zijn deze contreien. Vreemd als je bedenkt dat dit weer eerder gewoon dan uitzonderlijk is. Nog vreemder als je bedenkt dat de chauvinistische Engelsen hier denken hun ideale vakantieoord te hebben gevonden. Nu ik er zo eens over nadenk meen ik ook dat in Fawlty Towers nooit een echte regenbui er de hoofdrol speelt, meestal doen de makers van de serie het voorkomen dat de volkomen geschifte Basyl door zonnige landschappen rijdt. Hoogtepunt van Britse treurigheid zijn overigens de Services. Dit zijn stukken land met een tankstation, fastfoodketentent en soms een hotel. Alles even vies en rommelig, shabby lijkt me het goede woord.

Als we bij een Burger King een kleine snack bestellen valt de kwaliteit nog wel mee, overal in de wereld is dat hetzelfde, dus veel ongenoegen beleef je er niet aan. De viezigheid in deze tent is wel hopeloos. De bus met vrijgelaten toeristen maakt alles er niet beter op. Jammer genoeg ontdekken we na aanschaf van friet en kipnuggets dat de naast gelegen Starbucks wel lekkere broodjes serveert, les voor de volgende keer. Vanwege de groezeligheid en nare sfeer op de Services besluiten we een camping te zoeken. Na veel geklungel lukt dat. Hier is alles wel schoon, voelt het veilig aan en zijn we van alle gemakken voorzien. De prettige manier van reizen.

[flickr-gallery mode=”photoset” photoset=”72157627194027429″]

This entry was posted in Ierland and tagged , . Bookmark the permalink.

Comments are closed.