OHM PAUL

Vanuit mijn raam in de Gleimstrasse kijk ik uit op een hoog, sober en vol graffiti gespoten schoolgebouw. Van 1925 tot 1932 was Paul Hildebrandt (1870-1948) hier rector. Aan de muur hangt een bord waarop staat:

Paul Hildebrandt. pedagoog, schoolhervorminger, gemeenteraadslid en wetenschapper

….. had een prachtige, bijna blaffende, alle tegenstanders ontwapenende lach…, Stefan Heym, student Paul Hildebrandt

De persoonlijkheid van de individuele leerling was voor Hildebrandt belangrijker dan vaste onderwijsregels.
Hij introduceerde het recht van leerlingen om deel te nemen aan schoolzaken. Zelfbestuur van de school, excursies naar bedrijven, waren al snel een vanzelfsprekendheid op zijn school. Een bijzondere opvatting had hij ook over de naam van de school. Hij zocht een nieuwe naam voor het “Luisenstädtische Gymnasium”, waarmee leerlingen zich makkelijker konden identificeren. Zo kreeg de school de naam: Heinrich-Schliemann-Gymnasium met instemming van de gemeente. Hildebrandt bracht in zijn toespraak hulde aan het leven en werk van Schliemann en verwees naar de doelstellingen van het onderwijs. Hildebrandt zal zich waarschijnlijk honderd keer in zijn graf omdraaien bij de naam Harens Lyceum.
Hildebrandt was ook politiek actief en werd in 1924 verkozen tot gemeenteraadslid van de Duitse Democratische Partij (DDP).

De vrijdenkende Hildebrandt en zijn vrouw Elisabeth verlieten Berlijn in 1939 om aan de aandacht van naziregime te ontkomen. Als gepensioneerden woonden ze in Ramsau in Beieren. Beiden werden als “„versteckte Gegner des nationalen Staates“ in 1943 gearresteerd. Elisabeth Hildebrandt stierf in concentratiekamp Ravensbrück, Paul Hildebrandt overleefde Buchenwald. Na de bevrijding keerde hij terug naar Berlijn en werd weer lid van het schoolbestuur en schreef voor diverse onderwijsbladen. “Ohm Paul”, zoals hij werd genoemd, overleed op 78-jarige leeftijd in 1948. Meer foto’s van Berlijn

This entry was posted in Duitsland and tagged . Bookmark the permalink.

Comments are closed.