MUURTOCHT (3)

Gropiusstadt ( U-bahn Lipschitzallee) – WANSEE route 3

Gropiusstadt, de buitenste woonwijk van Berlijn is geen sociaal succes. Zo komt de wijk al voor in Wir Kinder von Bahnhof Zoo, waarin drugs een belangrijke rol speelt. Toch oogt de wijk niet lelijk en is het zeker de moeite waard de hoogbouw goed te bekijken. De stilte en zekere mate van saaiheid vallen wel op.

De rit naar van Gropiusstadt naar Wannsee is circa 35 kilometer, daarmee nemen we de hele zuidkant van de Mauerweg. Aan de rechterkant hebben we telkens West-Berlijn en aan de linkerkant de voormalige DDR, al neemt de Mauerweg niet altijd precies de route over de weg. De grens werd in 1945 tussen de verschillende geallieerden bepaald. Sommige stadswijken (Kiez noemt men dat hier) hadden wat merkwaardige constructies, waardoor er ook enclaves ontstonden.
Geheel op het grondgebied van de DDR werd vervolgens de muur gebouwd. Ook enkele meters aan de westkant van de muur behoorden nog tot DDR grondgebied.

Op 13 augustus 1961 verdween rondom Berlijn de broze structuur die tot dat moment bestond. betonnen palen werden in de grond geramd en prikkeldraad er op aangebracht. De DDR bouwde een muur om de aanhoudende vlucht van de DDR-bewoners naar West-Berlijn een halt toe te roepen. Berlijners aan beide kanten van de grens stonden
wezenloos tegenover elkaar, families werden uit elkaar gerukt; Oost-Berlijners sprongen
op het laatste moment uit het raam om naar West-Berlijn te komen. In de tijd daarop werd
het grensgebied tot doodstreep uitgebouwd en werd het controlesysteem voortdurend
geperfectioneerd.
Ruim 100.000 DDR-burgers probeerden na 1961 via de binnenlandse grens of over de Berlijnse Muur te vluchten. Minstens 136 mensen lieten het leven aan de Muur.
Die muur verdween pas op 11 november 1989, 28 jaar later. In de tussenliggende jaren begon in de doodstreep zich een bijzondere natuur te ontwikkelen. Vooral vogels profiteerden van de afwezigheid van al te veel mensen. Toen de muur verdween zat men met de grond, wat te doen. Nabij Lichtenrade is men begonnen met een groene streep. De bomen zijn er amper 27 jaar oud, maar de natuur neemt er haar kans. We fietsen dan ook eindeloze stukken door het groen, vaak over de oude kolonade– of patrouilleweg, de weg die eerder door de jeeps van de grenspolitie werd gebruikt om te patrouilleren. Zo heeft de muur op deze plekken een groene functie gekregen in het overigens toch al zo groene Berlijn. Het contrast met de oranje palen kan overigens niet groter zijn, daarop is te zien op welke trieste wijze sommigen bij de muur om het leven zijn gekomen. Her en der wordt zelfs aandacht gegeven aan de onbekende doden.
Economisch, human en politiek gezien was de muur een mislukking van geweldige omvang.

Totale lengte van de grenzen rondom West-Berlijn

155 km

Binnengrens van de stad tussen Oost- en West-Berlijn

43 km

Grens tussen West-Berlijn en de DDR (Buitenring)

112 km

Aantal grensovergangen tussen Oost- en West-Berlijn
(straten / treinsporen)

8

Wachttorens

302

Bunkers nabij de muur

20

Lengte patrouilleweg

124,3 km

Lengte contact- of signaalhekken

127,5 km

Lengte slotgrachten tegen oversteek van motorvoertuigen

105,5 km

22 juli 2016

 

Foto’s

This entry was posted in Duitsland, Reis foto's, Reizen and tagged . Bookmark the permalink.

Comments are closed.