Wie naar Grolloo gaat om door de bossen 10 km te lopen geniet pas echt. Wellicht is dat de reden dat er bijna 15 deelnemers van Artemis uit Winsum naar het 45 km zuidelijker gelegen dorp starten voor de omloop.
Er zijn meerdere redenen om voor een hardloopwedstrijd naar Grolloo af te reizen. Ten eerste is het er altijd mooi weer, de bossen in dit stukje Drenthe zijn van uitzonderlijke kwaliteit en last but not least het is er altijd zeer prettig en goed georganiseerd.
Vandaag valt in mijn ogen het aantal deelnemers nogal tegen, ik schat het op zo’n 250 hardlopers. Wellicht ondervindt deze fantastische Omloop hinder van een wedstrijd in het naburige Assen. De inschrijving van het loopcircuit is zoals altijd goed en handig geregeld, hoewel ik niet vaak meer aan wedstrijden van het circuit deelneem sta ik nog altijd als loper geregistreerd. Prettig, want na mijn afdracht van 7 euro kan ik snel weer naar mijn moeder. Ik heb haar voor de gelegenheid meegenomen, want ook voor toeschouwers is het in Grolloo aangenaam toeven. Zoals eerder gesteld schijnt hier altijd de zon….behalve dan vandaag. De weermannen hebben het deze lente al zo moeilijk, met wat een mooie zaterdag moest worden nemen de weergoden een loopje.
De dorpskapel speelt, de speaker speakt en een half uur voor de start doen jeugdige lopertjes mee aan de voor hen georganiseerde wedstrijd. Bij de leeftijdsklasse tot 10 jaar valt daarbij een loopstertje op die met enorme overmacht werkelijk iedereen er uit loopt. Meisjes lijken sowieso in deze matig bezette jeugdwedstrijden beter te lopen dan de jongens.
Op een bijveld loop ik warm samen met Ben de Graaf. Ben had deze ochtend al en triatlon gedaan, maar wilde Grolloo niet missen.
Een paar minuten voor de start haal ik nog snel een kop koffie, mijn 84-jarige moeder beweegt niet veel en kan het wel eens koud krijgen. Nog net op tijd sta ik in het startvak naast Siert Modderman.
Langs de kant staat onze clubfotograaf Herman Rinket, het verbaast dan ook niet dat elders Jeanet zich opmaakt voor de start. Ik zie meer enthousiaste lopers en aanhang, Geert en Gonny, de familie Schaaphok. Laurens Stiekema is er overigens ook. Niet om te lopen, maar om na afloop de spullen van het circuit op te halen. Na iedere wedstrijd haalt de organisatie die het volgende evenement organiseert de loopcircuitspullen op. Laurens is nu aan de beurt.
Het wordt nog een hele uitdaging voor Winsum om de kwaliteit die de 106 vrijwillige Knollebieters hier hebben neergezet te verbeteren.
Al snel na het startschot rennen de lopers richting uitgang van het sportcomplex. Jammer dat we niet eerst een rondje op het veld lopen, dat is wellicht voor de toeschouwers nog aantrekkelijker.
Na rechtsaf geslagen te zijn vanaf het sportpark komen we eerst op een zanderig pad met links en rechts allemaal vogelhuisjes. Het is de toegang tot recreatieoord de Berenkuil. 
De Elpenweg zorgt er verderop voor dat we weten waar we zijn, de weg gaat eerst de bebouwde kom van Grolloo in en nog maar amper een paar honderd meter verderop er weer uit. Grolloo dus, ooit het hoofdkwartier van Cuby. Het begin van deze route slingert wat over de essen en langs boerderijen die door de mooie voorjaarsgroene blaadjes een extra dimensie krijgen. Dat ze denken dat het altijd warm is moge blijken uit de sponsen die voor oververhitte lopers worden uitgereikt. Veel loper denken er niet over zo’n natte gele spons aan te nemen, balorig gooit een man in oranje voetbalshirt de spons in het gezicht van een dorpsgenoot.
Tot aan de Uteringsweg zie je een dichte sliert lopers langs de essen trekken. Mijn benen voelen redelijk, dus lukt het me om bij te blijven. Voor me lopen 5 mannen van de plaatselijke voetbalclub, gesponsord door een haardhouthandelaar. Het is niet mogelijk de oranje shirts te passeren, hun snelheid hou ik bij, maar ze bezetten de hele weg. Een treurige landing in de bosjes zie ik niet zitten, dus blijf ik volgen. Dat is maar goed ook, want het gaat me toch iets te snel merk ik halverwege.
Al snel komen we langs het Grolloërveen, later passeren we nog twee van deze veenachtige gebieden. Grolloo is verraderlijk, het lijkt een mooie vlakke wedstrijd door verharde paden in het bos, maar is dat allerminst. De smalle paden, voor de helft zand, zorgen ervoor dat je in snelheid wordt geremd.
Ik probeer zoveel mogelijk middenop te lopen, daar is het wat harder. Op een gegeven moment gaat de route over een houten lange brug over het veen. Aan de linker kant zie ik een Tjasker. Het is een paaltjasker, tjaskers werden vroeger gebruikt voor het bemalen van vennetjes ten behoeve van de turfstekerij. 
Deze Tjasker is afkomstig uit het Dongelsveen waar het tot in de jaren ’50 dienst deed. Sinds 1986 staat deze bijzondere molen hier.
Nog 3 km, voor de finish. Het lijkt te gaan regenen, de wind is zelfs sterker dan bij de start, in elk geval ik moet er tegenin. Ik zet nog even aan om onder de 50 minuten te finishen, maar dat lijkt niet te lukken. Op het veld van de sv SGO word ik zelfs nog ingehaald, met een laatste inspanning weet ik de twee passanten nog net voor de finish te kloppen. Mijn moeder zit nog op het bankje waar ik haar na de start had achtergelaten. Ze heeft het koud gekregen, maar genoten van het gedoe rondom het veld. We vertrekken dan ook snel richting Winsum.
- foto’s Herman Rinket staan hier: http://www.flickr.com/photos/artemiswinsum/sets/72157633874986130/
- selectie foto’s Aad staan hier: http://www.flickr.com/photos/aadvanderdrift/sets/72157633884379733/
Afstand en tijd: 10 km, 50 min 33 sec.
Parcours