2012-0915 HUNZELOOP, fier over water en door het dal

2012-0915 008 ZUIDLAARDERMEER HunzeloopZelf had ik het nooit gedacht, voor het eerst in mijn leven neem ik deel aan een wandelfestijn. De Hunzeloop. Vijfentwintig kilometer met nog 1499 anderen langs de boorden van het Zuidlaardermeer.

Geert en ik arriveren ca. 10 minuten voor de start op de Brink van Zuidlaren. Slingerend tussen rollators en Nordic stokken constateer ik dat de gemiddelde leeftijd van de lopers ver boven de 40 ligt. Een grote startboog torent hoog boven enige marktkramen uit. Het ziet er naar uit dat hier een hardloopwedstrijd gehouden wordt. Alleen de speaker en het startschot ontbreken. Daarvoor in de plaats wordt ons nummer op het deelnamebewijs gescand, krijgen we een banaan in de handen gedrukt en beginnen we aan de tweede Hunzeloop. De eerste loop werd niet vorig jaar, maar twee jaar geleden gehouden. Er zijn meerdere routes uitgezet, 5-10-15-25 en 40 km behoren tot de mogelijkheden. Geert heeft ons ingeschreven voor de 25 km. De tocht zal ons voeren door natuurgebieden van Het Groninger Landschap en het Drentse Landschap.

2012-0915 012 ZUIDLAARDERMEER HunzeloopWe beginnen onze wandeling op een moment dat de zon zich niet laat zien. Het is zelfs regenachtig. Nog maar amper de auto geparkeerd en de zon gaat schijnen. Het warme najaarsweer houdt de hele middag aan. Door dit vochtige begin namen we onze jassen mee. Ten onrechte want ’s middags bleef het droog en werd het zelfs zonnig.

Nadat we bij de Prins Bernhard hallen via een tunneltje weer op de weg komen steken we die over. Ook hier weer een vrijwilliger die soms helpt de weg oversteken. We lopen over de Annerseweg richting de Groeve. Een oer lelijke dorpstoegang moet menig autorijder een ergernis zijn, misschien is het wel een visueel obstakel om snelheidsduivels te remmen. We passeren twee molens en in de Wachter een stoomgemaal. De Wachter is een museummolen en werd gebouwd in 1851. De molen maalde granen, specerijen en lijnzaad. Als er onvoldoende wind is kan worden teruggevallen op aandrijving door een stoommachine. De molen herbergt 12 stoommachines, een smederij, een ambachtelijke bakkerij, een bakkerswinkel, een molenmakersgereedschappenmuseum en een kruidenierswinkeltje, dat laatste stammend uit 1890. Geert en ik praten even met twee vrijwilligers die het nog werkende industriële erfgoed onderhouden.

Verderop lopen we langs de molen de Boezemvriend, ook wel de Molen van De Groeve. Dit is een poldermolen ten oosten van Zuidlaren. De molen werd in 1871 gebouwd voor de bemaling van de nabijgelegen polder. In de jaren dertig van de twintigste eeuw verloor de molen haar betekenis als gemaal, een elektromotor nam de maalfunctie over. Het verval trad in, zelfs het binnenwerk werd verwijderd. Na restauraties in 1962 en 1990 werd de molen weer maalvaardig en kreeg haar huidige naam. Het monument is nu eigendom van de gemeente Tynaarlo en wordt door enkele vrijwillige molenaars bediend.

Na ruim 3 km komen we al bij de eerste stempelpost. In een gemeenschapsruimte, de Kruierij laat ik de eerste stempel zetten. We gaan door de moerassen van het Zuidlaardermeer verder. Boven ons vliegen zelfs ganzen. We zitten hier in een bijzonder vogelgebied. We naderen paviljoen Meerwijck, waar we een kop koffie drinken, een stempel krijgen en genieten van een prachtig uitzicht over het Zuidlaardermeer. Langs de waterkant rijden twee koetsen, de paarden lijken te genieten in het water. Na het paviljoen komt er een lastig obstakel, de veerpont bij palingrokerij Vos.

2012-0915 036 ZUIDLAARDERMEER HunzeloopInitiatiefnemers van Het Drentse Landschap en Het Groninger Landschap weten waarover ze het hebben. De tocht gaat verder door kale gebieden waar vogels het landschap vervolmaken. Leegte, kaalte in een oneindige schoonheid, zo zou ik deze omgeving willen noemen.
Dat we in een poldergebied komen is te merken aan de Kikkoman. In het Zuidlaardermeer gebied staan er drie van deze zogenaamde windmotoren naar Amerikaans model. Deze molens werden in het begin van de 20ste eeuw geïntroduceerd voor het ontwateren van gronden. Molen Kikkoman heeft nog haar oorspronkelijke uitvoering en wordt ingezet voor het bemalen van water.

Slingerend bereiken we uiteindelijk Midlaren, via de weg langs de Bloemert komen we bij het bordje Zuidlaren. Hoewel het einde in zicht lijkt maakt de route nog een hele bocht door Dennenoord. De laatste stempelpost is te vinden in de kerk. Daar kom ik een bekende tegen en zie ik dat Jochem Meijer er een optreden gaat verzorgen.
Zoals bij een eerder bezoek aan dit terrein geniet ik weer van een gedicht van Remco Ekkers. Hier in Dennenoord zijn de paden belegd met mislukking en triestheid. Geef dat maar eens een vorm. Wie in de bossen rond deze plaats kijkt ziet dat in de bomen gekerfd staan.

De finish is uiteindelijk weer op de Brink in Zuidlaren. Geert en ik nemen nog een versnapering alvorens na 5 uur lopen de terugreis te aanvaarden.

Zuidlaren, Hunzeloop om Zuidlaardermeer. 25 km

Links:
Foto’s: http://www.flickr.com/photos/aadvanderdrift/sets/72157631615001750

This entry was posted in Hardlopen, Sport and tagged . Bookmark the permalink.

Comments are closed.