ARTEMISRUN, loopfeest tussen vrienden, bekenden en familie

Artemisrun 23 juni 2012

In november kwam het college van Winsum met een voorstel om zich meer te bewegen. Nu moet je je oprecht afvragen of zoiets vanuit overheidswege wel zinvol is. Het stimuleren van bewegen gebeurt immers vanuit de breedtesport, en dat is niets meer of minder dan amateursport. De inzet die onze gemeente wil doen om het bewegen te stimuleren vraagt om het goede voorbeeld, jammer genoeg waren daar slechts enkele raadsleden toe in staat. Wiebe Zorge (wethouder PvdA), Peter Ritzema (CDA) en Philip Broeksma (wethouder GroenLinks) namen in elk geval een prachtige gelegenheid zich sportief te manifesteren. Zelf was ik al enige jaren geleden gestopt met rennen. De belangrijkste reden daarvan was een hardnekkige knieblessure die na veel bezoeken aan fysiotherapeuten, MRI scans en wondermasseurs niet verdween.De pijn was wel wat gezakt na drie jaar stilstand, maar Aad was een aantal kubieke centimeters toegenomen. Wie niet beweegt dijt immers uit.
Eerste doelstelling om mee te doen was dus 20 kg overtollige ballast verliezen. Dat wilde ik doen door eveneens langzaam het bewegingsapparaat weer te activeren. Dat laatste is voor iemand die van muziek houdt niet erg lastig. Je doet een koptelefoon op en je gaat wandelen.
Zoals alle goede voornemens begon ik op 1 januari. Ik liet subiet na klokslag 12 de oliebollen uit mijn hand vallen om al direct hongerig naar bed te gaan. Wandelen en matigen zijn vervolgens de belangrijkste oorzaken geweest van een verlies van 20 kg overtollig mens.
Wandelen deed ik niet alleen in Winsum, maar op een sombere koude zaterdag ben ik in Pieterburen begonnen om elk weekend richting Pietersberg te lopen. De vrees voor de nachten knie pijn bleven latent aanwezig. Door het wandelen activeerde ik andere spieren waardoor dat gelukkig nog steeds achterwege is gebleven. Ook het hardlopen heb ik met behulp van Magriet Taselaar weer gestimuleerd. Haar aanstekelijke enthousiasme was nodig om de inmiddels sterk verouderde hardloopschoenen weer aan te trekken. Kernwoorden van Magriet waren, rustig aan en hou rekening met wat je kunt. Dat laatste doe ik liever niet, want alleen al bij het idee dat ik ga lopen krijg ik jeuk in mijn kuiten. Na een startschot schiet een enorme hoeveelheid lol in mijn lijf en geniet ik echter met volle teugen zonder op andere zaken te letten.

De eerste wedstrijd liep ik echter amper een maand geleden in Grolloo. Naar mijn gevoel iets te enthousiast. Twee weken later in Assen kwam ik alweer onder de 50 minuten op de 10 km binnen. Kortom, alle vertrouwen in de Artemisrun.

De Artemisrun is de eerste hardloopwedstrijd waar ik in mijn loopcarrière aan deelnam. In 2003 was ik mijn kamer aan het schilderen en zag allemaal mensen voor het raam warmlopen. Een aardig idee leek het mij om mee te doen. Na inschrijving in de Blauwe Schuit startte de wedstrijd op Bellingeweer. Ik stond bij allemaal vreemd ruikende mensen in een ijzeren kooi te wachten op het startschot. Vier rondjes waren het, ik kon toen niet geloven dat het zoveel was, want ik was er na twee rondes al helemaal doorheen. Na die zomervakantie werd ik lid van Artemis.

Gonny, Aad,Sense, Jan, Gerard, AngelaEr doorheen zakken zou mij in elk geval op zaterdag 23 juni 2012 niet mogen overkomen. Rustig beginnen en met de massa mee blijven lopen is het devies. De start, nu op het dorpsplein, werd gehouden naast de grote kale vlakte van het Boogplein. Dat laatste noem ik ook wel het seizoenssportveld van de gemeente Winsum. In de winters is het een ijsbaan en ’s zomers een beachvolleybalstrand.
Het was een behoorlijke herrie in het centrum. Bij de ABN bank draaide een DJ housemuziek en op het dorpsplein gaf Harm Noor een behoorlijk luidruchtige voorbeschouwing. Ook in de Westerstraat stonden de geluidsboxen voluit. Ik wurmde me van de startlijn aan de Boogpleinkant door de meute naar achteren. Gelukkig zag ik hoe aardig ons college kan zijn voor de hardlopers. Wethouder Jaap Hoeksema stond voor Artemis te fotograferen en de burgemeester banjerde met een pistool rond. Zelf liep ik niet in het “Samen meer bewegen” shirt van de raad en het college. Ik geloof dat ik de uitgifte heb gemist. Daarentegen had ik het shirt van ICT-Noord aan. Van ICT-noord ben ik net als medelopers Sense de Groot en Jan Graver bestuurslid. We hadden gedrieën afgesproken aan deze loop mee te doen. Sense had het daarbij niet makkelijk, een ongelukkige val had een gebroken rib opgeleverd. Gewoon doorrennen vindt hij, dus was hij van de partij. Midden in bij de starters ook Peter Modderman, die loste zijn belofte om mee te doen (gedaan in Grolloo) hier in. Helemaal achter de krap 300 deelnemers stonden de vertegenwoordigers van de gemeente. Wethouders Wiebe Zorge en Philip Broeksma keuvelden gezellig samen, daarnaast ook collega raadslid van het CDA, Peter Ritsema en allemaal aangemoedigd door voetbaltrainer Gerke Kersaan van Gemeente Belangen. Helaas bewogen slechts twee ambtenaren gezond mee. Wel veel solidariteit, want naast Gerke Kersaan kon ik ook nog Wian Bulthuis (VVD), Nico Werkman(CDA) en Marc Verschuren (Groen Links) ontwaren als enthousiaste aanmoedigers.
Burgemeester Rinus Michels voor het startschotWethouder Jaap Hoekzema voor de foto'sErg leuk was overigens ook dat mijn zoon Gerard en zijn vriendin Angela Garcia meededen, met familie lopen geeft altijd een extra dimensie. Het startschot werd gegeven door burgervader Rinus Michels, deze vredelievende man stond dus met reden met een knaller in zijn handen. Daar ik achteraan in de startende menigte stond nam ik helaas zijn startceremonie niet waar.

De eerste van de vier rondes is in mijn beleving de leukste. Alle lopers komen in de Regn. Praediniusstraat langs ons huis. Het is het korte rondje, aan het einde van deze straat slaan we voor het gemeentehuis rechtsaf. Richting paralelweg van de N361. De straat daar, Sijtzemastraat, werd merkwaardig genoeg deels geblokkeerd door een groot reclame ding die er door de stichting, Promotie Winsum was neergezet. Deze merkwaardige fout werd overigens snel nadat de lopers langs waren gekomen hersteld. Het lelijke ding stond de tweede ronde op het parkeerterrein van het gemeente huis. Aan het einde van de Sijtzemastraat draaien de lopers Bellingeweer op. In een van de aanleunwoningen woont mijn moeder die daar trouw 4 ronden stond te zwaaien. Onderweg werd ik door menig Winsumer aangemoedigd, maar leuker dan dat was het gevoel dat alles weer leek te kloppen in de benen. Afgelopen maandag had ik immers met stekende pijn in mijn rechteronderbeen een training moeten staken. Toch was dat gevoel maar van korte duur. Door de langzame stijging zou die vervelende pijn in de tweede ronde al weer terug komen. Net voor de Geert Reindersstraat draait het parcours de Kerkstraat in. Een lastig stuk slingerend vals plat. Nog minder fraai wordt de route in de Havenstraat. Daar was een duidelijke stijging waar te nemen. De kuiten vinden dat na twee ronden geen fijne plek lijkt het wel. Als je van de Havenstraat de Hoofdstraat Winsum weer indraait komt er een geluidsmuur op je af, in het tegenlicht zie je de contouren van de start-finish boog. Hier staan de meeste toeschouwers. Aanmoedigingen van iedereen doen goed en op de Boog zie ik de gast-fotograaf voor Artemis. De Boog is meer dan een bruggetje over het Winsumer diep, het is de verbinding tussen de Winsumer wereld Noord en Zuid. Vervelende paaltjes, die voorkomen dat auto’s over de Boog rijden staan goed afgeplakt, maar het blijft er wel uitkijken. De Westerstraat zou in feite een extra bonus van de organisatie moeten krijgen. Alleen in Appingedam ken ik het fenomeen volop versierd. Vlaggetjes decoreren de hele straat. Aan het einde van deze straat staat wederom een speaker de lopers aan te moedigen. Het lijkt sterk op een privé-initiatief, maar de enorme herrie duidt veeleer meer op een professionele installatie. Ik moet overigens zeggen dat deze speaker zeer zeker met Harm Noor een leuk duo kan vormen.

De tweede passage over het Winsumerdiep is minder makkelijker dan de eerste. Hier geen paaltjes maar wel een brede brug. Vooral als je de brughelling afloopt is het lekker doortrekken. Tot nu toe had ik het gevoel imagedat ik lekker op dreef was. Helaas kwam na het passeren van de brug de vervelend steek in de kuit en ik moest nog twee en een halve ronde. Het tempo werd direct lager. In deze tweede ronde kwam ik echter wel weer mijn zoon tegen. Die had zijn vriendin achter zich gelaten, maar liep toch wat rustiger. Hij was van plan om samen met mij de meet over te gaan. Die afspraak zijn we ook nagekomen. Na een stuk in snelheid te hebben geminderd ging het wel weer. Er zat nog wel enige ambitie in de benen dus voelde het niet fijn dat ik ingehaald werd door menig loper. Collega Egbert Takens uit Haren liet mij dan al snel zien wie meer power had. Samen met zoon Gerard (52 minuten precies) passeerde ik in ruim 51 minuten en 47 seconde de ChampionChip matten. Het had mij moeite gekost beide vrienden, Sense en Jan voor te blijven. Jan Graver (52 min 23 seconden) zat mij weliswaar in de nek, maar bleef achter me. Sense had mij zeker ingehaald, ware het niet dat hij in de voorlaatste ronde de verkeerde afslag nam en vrolijk de Regnerus Praediniusstraat in rende. Zijn vergissing gezien hebbende keerde hij om en maakte de wedstrijd af (53 min en 29 seconden).
Peter Modderman (deed het rustig aan), luidt roepend en bejubeld door de speaker kwam hij in 1 uur 5 minuten en 28 sec over de streep. En de gemeentelopers? Peter Ritzema (55 min 16 sec voor 10 km), Wiebe Zorge (50 min en 5 seconde voor 3 rondjes) en Philip Broeksma (31 min 26 sec voor 5 km).

Voor wie niet genoemd is en wel aanwezig was, ook lopen neemt veel van je aandacht in beslag. Onderweg herken je dus niet iedereen zo maar.

Tijd: 51,47 (zie:http://hermen.stadsloopappingedam.nl/LC/LCPubliceerder/LCUitslagenZoom.asp?wedstrijd=4&jaar=2012)
Afstand: 10 km
Foto’s: http://artemis.phanfare.com/5638080
Route:

This entry was posted in Hardlopen and tagged , , , . Bookmark the permalink.

Comments are closed.