MOLLY MALONE

Het liedje over Molly Malone is heel oud, er is een versie uit 1790 bekend.
Bij ons werd het door de Dubliners bekend in de jaren 70 van de vorige eeuw.
Het liedje gaat over de visvrouw die door de straten van Dublin haar waar aanprijst, kokkels en mossels. Het is deels en verwijzing naar iemand die overdag klanten zocht voor de avond als  prostitué.
Molly Malone heeft als zodanig nooit bestaan, maar in 1988 vond het Dublin Milennium Commitee een Molly Malone die op 13 juni 1699 is overleden. Vandaar dat 13 juni nu de Molly Malone dag is.

Het liedje zingt lekker mee en iedere Ier kent het. Er zijn ene heleboel versies, de Dubliners maakten de mooiste m.i., maar ook die van Fiffinmarket vind ik prachtig.

In Dublin’s fair city,

Where the girls are so pretty,

I first set my eyes on sweet Molly Malone,

As she wheeled her wheel-barrow,

Through streets broad and narrow,

Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh!”

 

“Alive, alive, oh,

Alive, alive, oh”,

Crying “Cockles and mussels, alive, alive, oh”.

 

She was a fishmonger,

But sure ’twas no wonder,

For so were her father and mother before,

And they each wheeled their barrow,

Through streets broad and narrow,

Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh!”

refrein

She died of a fever,

And no one could save her,

And that was the end of sweet Molly Malone.

Now her ghost wheels her barrow,

Through streets broad and narrow,

Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh!”

refrein

Hieronder een aantal versies van Molly Malone. (klik op Lees meer….)