ICT-VAARDIGHEID
De Groninger Daltonschool De Starter is dit schooljaar van start gegaan met een laptopklas waarbij men ICT volledig wil integreren in het onderwijs. Daarnaast haalde de school OCW-subsidies binnen voor het uitvoeren van twee ICT-projecten.
Folkert Oldersma, groepsleerkracht van De Starter, en Aad van der Drift, ICT-expert van het Zernike College, de grote broer die binnen het Vensterschoolconcept De Starter de helpende hand biedt, houden U al mailende op de hoogte van de voortgang van hun ICT-activiteiten.
Hoi Aad,
Tijd om het eerste half jaar van onze projecten te evalueren. Punt één is toch die verdomde techniek die ons regelmatig in de steek laat en de know-how van computerprogramma’s. Je weet op die terreinen ben ik een knurft. Jullie kunnen het dan ook niet laten dat er bij mij nog eens extra in te wrijven. Oké, dat pleziertje zij jullie van harte gegund, maar toch!!! Ik heb m’n certificaatjes gehaald, menig cursusje doorlopen en daar dus niks van opgestoken. Schuldige nummer 1: ik. Maar als ik om me heen kijk ben ik niet de enige. Ik heb dan ook mijn twijfels over de doelmatigheid van het zg. digitale rijbewijs (DRO). Voor onze leerlingen ben ik met Reinder van de onderwijsbegeleidingsdienst druk bezig de ICT-vaardigheden te integreren in onze reeds aanwezige leergebieden, omdat we geloven dat de handelingen op deze manier beter geconsolideerd worden dan in ICT-lessen sec. Dat had m.i. ook met dat DRO gemoeten. Binnenkort zal ik mijn collega’s toch diverse vaardigheden bij moeten brengen i.h.k.v. onze projecten. Hoe kan ik dat nu zo aanpakken dat het wel beklijft?
Groetjes, Folkert.
P.S. Afgelopen vrijdag heb je niks gemist. Je wilde mee om op die Nijmeegse school het functioneren van ICT te bekijken. Wat ik verwachtte was een digitaal “kindwegwijssysteem” te zien. Ik stelde me een digitaal geautomatiseerd leerlingvolgsysteem voor; een databank van vorderingen leidt tot een automatische verwijzing naar leerstof waaruit vervolgens een individuele weektaak samengesteld wordt. Net wat wij zoeken. Echter niks wat op ICT leek, gezien.
Wel hebben we het onderwijskundige systeem in de praktijk kunnen bekijken. Ruw gezegd: niet uitgaan van de methoden, het curriculum, maar van het kind, zorgen voor individuele leerlijnen. Het principe staat me zeer aan. Nu de digitale invulling nog.
Dag Folkert,
Als de techniek zo simpel aan te leren was als menigeen in de IT wereld je doet geloven dan hadden we die problemen bij jouw school niet gehad. De informatietechnologie staat zelf nog behoorlijk te stuntelen. Wellicht willen we te veel en te snel. Wat jullie met zeer beperkte middelen in en paar maanden hebben gerealiseerd is echter indrukwekkend. Zoiets duurt bij de meeste scholen vele jaren, daarom nog even geduld. Stel je overigens van het eindresultaat niet te veel voor. Als het klaar is, wil je meestal weer meer.
Ik ben de laatste die zal zeggen dat een cursusje en een oefening zaligmakend zijn. Veel eerder denk ik dat je digitale vaardigheden aanleert op het moment dat je ze nodig hebt. Aan het Digitaal Rijbewijs Onderwijs moet je dus alleen beginnen als je er direct iets mee wil doen. Bij ons op school zie je dan ook dat na een aanvankelijk enthousiasme steeds minder mensen op cursussen kwamen. Vreemd als je bedenkt dat meer dan 75% van de mensen op school de pc meerdere keren per week voor hun werk gebruikt. Kortom maak je niet al te druk over cursussen, zorg ervoor dat je de mensen dingen leert die ze direct moeten of willen gebruiken.
Trouwens, ik ben erg geïnteresseerd in de vaardigheden van jouw klas. Hoe zijn die na een halfjaar en klopt de bewering dat op een basisschool leerlingen hun meester ICT vaardigheden aanleren. Als we deze stelling ergens in de praktijk kunnen toetsen is dat toch wel bij jou in de klas.
Nog even een misverstand bij jou wegwerken. Ik vind het veel leuker te zien wat men in de praktijk met ICT doet dan de alles overheersende techniek. Zoals je weet zie ik de technische invulling op vele scholen op allerlei niveaus’s, de onderwijsinhoudelijke invulling is vaak veel minder duidelijk ingevuld.
Groeten van je “grote Zernike broer”, Aad
Hé Aad,
Zo rond 1986 gestart met tekstverwerkingsprogramma’s weet ik daar inmiddels wel raad mee, ook internet en email kennen weinig geheimen voor mij. Maar dan moet ik binnen een week chat-contact organiseren tussen onze school en één in Noorwegen. Chatten? Nog nooit gedaan. Hoe doe je dat, welke informatie moet Noorwegen hebben om contact te kunnen leggen? Ja, dan leert deze leerkracht van zijn leerlingen. Wat ik trouwens echt leuk vind om te zien is hoe de leerlingen elkaar helpen. Iedereen gaat er maar vanuit dat alle leerlingen thuis over een pc beschikken. Dat is bepaald niet waar! Bij het helpen van deze leerlingen kun je prima het maatjes- of tutormodel inzetten.
Over de cursussen heb je me gerust gesteld. Het is eigenlijk de truc van de oude(?) VO-leerkracht: zorg dat je de leerlingen in de stof een week vooruit bent en je zit gebakken. Ik denk dat het bij ons ook wel wat zal meevallen. We hebben namelijk erg veel jonge leerkrachten op school, met hun ICT-know-how zit het over het algemeen wel goed. Maar je hebt gelijk: hoe het onderwijs-inhoudelijk in te zetten is vaak hun probleem. Daar zijn wij dan mooi voor.
Vanaf januari zetten we de laptops in groep 6, 7 en 8 in; we hebben de verschillende taakuren op elkaar afgestemd. Probleem lijkt me het opladen van de accu’s: waar, hoe? Om nu met allerlei verlengsnoeren de boel aan de praat te houden lijkt me geen veilige oplossing en zo’n duur laadstation kunnen we ons niet veroorloven. Vanaf februari worden in alle groepen onderdelen van onze ICT-doorgaande lijn opgestart. Daarvoor heb ik veel leuke ideetjes “gejat” o.m. van de cd-rom Praktijk in beeld (uitgave: Stichting ICT op school) en ze vervolgens in onze leergebieden een plaats gegeven.
Binnenkort meer; ik moet schriftjes corrigeren. Als ons project slaagt, ben ik daar over zo’n twee jaar “geheel” van verlost!!
Groetjes, Folkert