Café Griensteidl stond vroeger onder een andere naam bekend, namelijk als „Café Größenwahn“ (Café Grootheidswaanzin). Van dat café, waar ooit beroemde kunstenaars een hele middag over een kopje koffie deden is niets meer over. Het verdween al in 1897.
Het café ligt aan de Michaelerplatz tegenover het oude Burgtheater en de keizerlijke Hofburg.
120 jaar nadat de eerste versie van het café verdween staat het volgens diverse Weense kranten weer op de nominatie om te verdwijnen. Dit keer waarschijnlijk niet zo liederlijk als toen, maar toch lijkt het erop alsof dit prominente koffiehuis van de kaart zal verdwijnen.
Het is buiten koud als we binnenkomen, we wachten netjes op de ober die ons een tafel zal wijzen.
Bij binnenkomst valt gelijk een kast met meerdere encyclopedieën op en een journaalkast. De grote zaal is licht crème en aan de hoge plafonds hangen bollen, lampen die niet echt sfeer verhogend zijn. Na de in pak gestoken ober komt een zeer gezette dame aan onze tafel om de bestellingen op te nemen. We zitten aan het raam, door de gordijntjes zie je aan de overkant een halfnaakte stenen man, een van de beelden waarmee de Hofburg is bekleed.
Café Griensteidl werd in 1847 door apotheker Heinrich Griensteidl geopend. Ontspanning en een goed gesprek moeten betere geneesmiddelen zijn dan de pillen van gedroogde regenworm en boomschors moet hij hebben gedacht. Al snel werd het café een ontmoetingsplaats voor schrijvers, dichters en hun recensenten. Ook politici vonden hier hun tafeltje, zowel de enge nationalist Schönerer als de socialisten Adler en Austerlitz discussieerden over de beste manier waarop je het keizerrijk in zijn nadagen aan zijn einde kon helpen. Onder het raam van de keizer ontstond hier het hoofdkwartier van de Arbeidersbeweging.