ZUG

2013-0407-093 BERLIJN trein terugHet is al weer 35 jaar geleden dat ik in een trein door Duitsland reed. Ooit reisde ik zelfs vanuit Griekenland met de Bundesbahn richting huis. Na de vuiligheid van de Joegoslavische treinen leek het na de overstap in München alsof je badend in weelde verder mocht rijden.

Vandaag per trein van Berlijn naar Winsum. Het kaartje kocht ik enige tijd vooruit, dus goedkoper dan de 200 euro aan het loket. Voor de eerste klas betaal ik 20 euro meer, dus zit ik daar nu.

2013-0407-092 BERLIJN trein terugDat eersteklas kaartje had meer voordelen, op Hauptbahnhof Berlin kon ik daarmee in de eersteklas wachtkamer gaan zitten. Heel veel service, gratis koffie, fris en een goede internetverbinding. Daar ik een stukje op mijn iPad wilde schrijven kon ik ook nog eens gebruik maken van kantoor, stoel en tafel. Luxe alom in elk geval. Minder luxe was er toen ik op perron 13 moest wachten op de verlaatte trein naar Amsterdam. Die kwam wegens onvolledig materiaal niet op tijd. Ik weet niet wat ik me daarbij moet voorstellen. Wagonnetje vergeten of zo? Wachtend op de trein werd ik door 4 bedelaars aangesproken. Vreemd genoeg zag er slechts een van de drie als een arme sloeber uit. De anderen waren netje gekleed en jong. Een vrouw van hooguit 25 jaar sliste tussen haar door tong en lippen geslagen ringen door of ik ook iets voor haar over had. Ze was ook bereid iets anders voor me te  doen. Hauptbahnhof Berlin is een verzamelplek van bedelaars en junks. Onbedoeld denk ik aan het boek ” Wir Kinder von Bahnhof Zoo”. Lopende door de immense glazen hal werd ik eerder al door twee andere bedelaars aangesproken. 

De verlaatte trein was er een zoals een internationaal rijdend rijtuig er uit moet zien. Robuust, vierkant en luxe en een beetje vuil. Ik stapte direct achter de locomotief in en liep een stukje door de lange trein. Een eerste blik in de tweede klas deed mij gerust stellen, daar is mee te reizen.

De coupé waarin ik plaats nam was bloed en bloed heet. Ik kwam tegenover een onderuit gezakte vrouw te zitten. Zij luisterde de hele reis naar haar iPod en deed een geslaagde poging om ritmisch kauwgom mee te kauwen. De plaatsen waren op stoel gereserveerd. Doordat ik aan het raam zat 2013-0407-094 BERLIJN trein terugwas er een makkelijk tafeltje en zat er een stopcontact naast me. Helaas beschikte de trein niet over internet zoals wij inmiddels zelfs van buurtboemels verwachten.

Treinstoelen van de Deutsche Bahn zijn heerlijk breed en comfortabel. Amper vertrokken vroeg een net geklede ober ons of wij ook koffie wilden. Deze koffie werd geserveerd in mooie stenen bekers met een echte lepel erin, niks koffie to go. Het kenmerk voor een schone trein zijn de toiletten, ook hier geen smetje te ontdekken. Zeep en papier volop aanwezig. Het is mij altijd een raadsel waarom NS zo’n met graffiti vol gekalkte smeerboel accepteert bij ons.    

Onderweg haalde de trein langzaam de verloren tijd weer in, pas aan de Nederlandse grens liep alles verkeerd. De Nederlandse locomotief bleek te laat.

This entry was posted in Duitsland and tagged , , . Bookmark the permalink.

Comments are closed.