Mercado San Miguel

imageSpanje heeft zoals ieder land, een paar bijzondere wijnen. Zelf ben ik niet zo gek op Rioja, maar Ribera kan me nog wel eens bekoren. Tappas heb ik ooit in Groningen leren eten. Diverse bijzondere samengestelde hapjes met veel olijven en pesto laat zich dat het beste omschrijven. Nog maar net in Madrid aangeimagekomen wandelen over het door demonstranten bevolkte plein Sol naar Grande Mayor. Dat laatste plein heeft in het schemerdonker een enorme majeure grandeur. We zullen er zeker nog eens bij licht terug komen. Vanaf de Plaza Mayor lopen we onder een poortje door naar beneden. Zo te zien zijn daar de eettentjes. We lopen nog maar net in de Calle del Sacramento of een merkwaardig schouwspel treft ons oog. Een stuk of 24 forse mannen draaien met hun hoofd een grote, zware tafel in het rond. Deze tafel wordt met de paasdagen door de stad gevoerd. Een hele zware tafel zo te zien, de mannen die bijna danspasjes maken zweten behoorlijk. In de omgeving van deze kathedraal liggen veel eettentjes. Wij zoeken een geschikte.

Het is overal vol, in de horeca is weinig van de crisis te merken. Een vreemd glazen bouwwerk lijkt te dissoneren met de omgeving. We lopen tegen de Mercado San Miguel aan. Uit het bouwwerk komt helle verlichting. We zien binnen etende en wijndrinkende mensen rondlopen. De Mercado de San Miguel is ouder dan het in het donker lijkt. Het is een historische en monumentale markt in het hart van Madrid. De moderne uitstraling komt door de jarenlange renovatie die van een groentemarkt een fijnproeverparadijs heeft gemaakt. We lopen eerst een rondje over de markt. Alle soorten vis, groente imageen vooral veel tappas zien we liggen. Mensen lopen met grote wijnglazen door de gangen en de weinige tafeltjes zijn vol bezet. Het zeer uiteenlopend assortiment aan etenswaren ziet er zeer goed uit, kwaliteit, vers en seizoensgebonden schijnen de belangrijkste kenmerken te zijn. Hier ben zijn we bij een culinaire markt terecht gekomen. Vanwege al de lekkernijen en de fantastische wijnen besluiten we hier te gaan eten. We bestellen 4 broodjes tappas en een glas Ribera del Duero uit 2008. Het gebouw waarin we zijn dateert al uit 1916 en is zelf ook een bezienswaardigheid. We proeven her en der nog een stukje vlees. Bij de yoghurt tent zien we zelfs dat Charles met zijn Camilla op de markt een lepeltje van de prachtig uitziende yoghurt heeft gesnoept. Scherpe worstjes voor later redden het niet. Bij een zeer ambachtelijke slager kopen we de worstjes. Rondom de slagerij zitten mensen, wachtende op hun stukje vlees te genieten van hun wijntje. Het mooie van deze markt is dat je er niet alleen kunt kopen, maar ook kunt proeven!

This entry was posted in Spanje and tagged . Bookmark the permalink.

Comments are closed.