Van de hoofdstad van het Franse deel, naar de hoofdstad van het hele land is ca. 450 km. Wij nemen autoroute 40, ook wel de “Chemin de Roy” genoemd om vervolgens na Trois Rivières met een wijde boog om Montréal heen door het platteland richting Ottawa te gaan. Om de Ottawa rivier te kruisen gaan we 27 km voor onze eindbestemming op een veer.
Rijden in Canada is uiteraard anders dan bij ons thuis. Allereerst rijden de Canadezen een stuk rustiger en voorzichtiger dan de gemiddelde Nederlander. Dat is vreemd, want de grote en vaak veilige bolides die hier de wegen bezetten zouden tot onvoorzichtig rijgedrag kunnen leiden. Dat is dus niet zo.
Als je bijvoorbeeld de straat oversteekt zal iedereen bijna direct stoppen, ook al is dat strikt genomen niet nodig. Bij zebrapaden wacht men hier rustig tot er een moment is dat ook de auto deze kan passeren. Heel wat anders dan bij ons, in Europa moet een voetganger maar zien de overkant te bereiken.
De 445 km lange tocht van Québec naar Ottawa duurt volgens de Navigator die in onze auto zit ingebouwd ruim 4 ½ uur. Dat is een gemiddelde van 100 km per uur. Vreemd genoeg lukt dat hier ook. Over snelwegen is zo’n gemiddelde, zonder files en weg-opbrekingen zeer haalbaar. Af en toe rij ik harder dan die 100 km/u, maar dat levert geen opvallende tijdswinst op. De reden om toch harder te rijden ligt uiteraard aan de uit Nederland meegenomen rijstijl en het genot van hardrijden in een grote auto. De Chrysler 300c van ons heeft 260 km op de teller staan, sneller dan 140 durfde ik niet. Bij die laatste snelheid merkte je overigens niets bijzonders. Wel valt het dan op dat je op zo’n moment alle auto’s inhaalt. De gemiddelde 
snelheid van de Canadezen ligt overigens ook op 100+. Als je (we hebben een cruise control aan boord) lange tijd precies 100 rijdt komt er van allerlei mobiel materieel je links en rechts inhalen.
Als onbekende met de hier aanwezige bewegwijzering maak je helaas wel eens een fout. Snel veranderen van rijbaan wordt gelukkig zeer tolerant geaccepteerd. Tot nu toe kwam ik nog geen automobilist tegen die met zijn middelvinger gevoelens openbaarde van primaire emoties. Daarentegen moet ik wel toegeven dat verkeersregels af en toe zeer vrij door mij zijn geïnterpreteerd.
De eerste stop is Trois Rivières, een mooi Canadees stadje met veel houten huizen. Hier krijgen we weer te maken met een vreemd fenomeen. Nergens in Canada, zo lijkt het, is er gratis parkeerruimte. Ja bij winkels, maar dat telt even niet mee. Vaak mag je daar ook hooguit een uur parkeren. Potentiele overtreders worden voortdurend bedreigd met wegslepen.
De prijzen voor een dag de auto ergens neerzetten variëren van 12 CAD (€10,-)in Québec, tot en met 24 CAD (€20,- )in Toronto. Alleen bij hotels ver buiten de stad is het gratis.
Zo lijken de brede straten in de meeste steden dus ideaal voor de auto, maar parkeren mag nergens. In Trois-Rivières zetten we de auto bij de Toeristen office, dat mag maximaal een kwartier. Voldoende lijkt ons om deze stad aan de St. Lawrence te bekijken. De hoofdstraat is een wandelpromenade. Dat fenomeen komen we ook in Québec tegen. Er zijn dus ook wegen waar geen auto meer mag rijden.
Een laatste bijzonderheid zijn de stoplichten. Deze staan altijd aan de overkant van de straat. Dat is de eerste keer vreemd, maar went snel. Het verkeer naar rechts mag altijd doorrijden, tenzij op een rebusachtig bordje wordt aangegeven dat dat niet mag. Zo rij ik dus een aantal keren door rood om rechts af te slaan. De voetgangerslichten kunnen op zo’n moment die verkeersdeelnemers ook het sein veilig geven. Het is er dus extra opletten. Overigens is het juridisch ook nog eens erg onverstandig om door rood lopende wegoverstekers aan te rijden. Geduldig wachten tot die weer weg zijn is aan te bevelen. Die voetgangers weten overigens precies hoe lang ze over een oversteek mogen doe. Een secondenteller geeft dit onder het overgangslicht aan.
Lastiger is het dat er soms een wirwar van lichten boven een weg staat. Ik tel regelmatig 5 lampen. Daar ik bijna nooit vooraan de rij wachtenden sta levert het tot op heden nog geen problemen op, maar echt snappen is wellicht handiger.
Ottawa, vrijdag 17 augustus 2012
foto’s rit Quebec-Ottawa: http://www.flickr.com/photos/aadvanderdrift/sets/72157631120499806