TWEE SCHOLEN IN DE VS EN HUN ICT GEBRUIK

SEATLE In het kader van een studiereis naar de Verenigde Staten worden twee scholen van het voortgezet onderwijs bezocht.

INTERLAKE HIGHSHOOL
We beginnen ons bezoek in dit welvarende deel van de VS met een bezoek aan een public school (in Seattle vind je de hoofdkantoren van Starbucks, Boeing en Microsoft). Openbare scholen hebben bij de meeste burgers met een boven modaal inkomen in de VS geen goede naam.  We gaan echter naar een school van het Bellevue School District, die op ons toch een heel andere indruk zal achterlaten.  We worden op de Interlake Highschool ontvangen door Jack McCleod (ICT director) en Nancy Larson (ICT manager).
De school is zojuist met WASL bezig, WASL is een programma van toetsen dat jaarlijks in de school plaatsvindt en nogal veel lijkt op bij ons geflopte basisvormingstoetsen. Voor WASL voorbereidingen kun je naar school gaan, later zie ik echter in een aantal boekwinkels boeken die leerlingen thuis op WASL kunnen voorbereiden. De school ontvangt ons in een lokaal waar leerlingen normaal gesproken onder begeleiding van een docent kunnen werken aan hun huiswerk. Middels een presentatie op een witbord (geen smartboard) wordt ons e.e.a. van de school verteld. Uiteraard hoofdzakelijk over ICT zaken en in mindere mate over onderwijsinhoudelijke zaken.

De Interlake High School bestaat uit een zeer modern en prachtig gebouw, twee verdiepingen met luxe lesruimten. Het is een Public Highschool voor grade 4-12, zeg maar 10-16 jarigen.
De vakken die worden gegeven wijken hier niet veel af van wat bij ons wordt onderwezen: Wiskunde, Natuurkunde, Engels, Frans, Chinees, Natuurkunde, Geschiedenis, Muziek  Kunst en Cultuur. Ook een aantal niet nader aan te duiden vakken als Social Studies en Practical American Government sieren het lesrooster.
De school is nog maar een paar jaar geleden gebouwd. Door deze nieuwbouw werd het mogelijk om een groot aantal aanpassingen op ICT gebied te realiseren. Nancy Larson geeft aan dat verbeteringen op het gebied van ICT tijdens en na de nieuwbouw vooral gerealiseerd kon worden door goede samenwerking met leveranciers. In het geval van deze school zijn dat vooral Dell, Smartboard  en Microsoft. Ooit was het op deze school, zoals zo vaak in het onderwijs, een technologische potpourri: Apple, Microsoft en diverse pc’s van verschillende jaargangen in één ruimte belemmerden efficiënt beheer. Middels een meerjarenplan is daar een eind aan gekomen.
Technische historie
In een korte schets krijgen we een overzicht van de technologische wijzigingen:
2000-2001: van Apple naar PC
2002-2003: keuze om alles bedraad te gaan doen, wel laptops op mobiele wagentjes; in elk lokaal komen 5 pc’s en het serverpark wordt  gecentraliseerd middels dan net aangelegde glasvezelbekabeling.
2003-2004: Smartboards in de klas. Het Bellevue School District koopt 1053 smartboards. Daar deze scholencombinatie bestaat uit 32 gebouwen en ruim 1100 klaslokalen wil dit zeggen dat ieder lokaal nu een dergelijk smartboard heeft. Later in de ochtend krijgen we te zien hoe dat in de praktijk te werk gaat.
District Curriculum Website
De leiding van de scholen zet sinds 2004 sterk in op het District Curriculum Website ook wel het Gradebook genoemd. Dit moet het hart worden van het hele district. Deze website is voor zowel docenten als ouders en leerlingen toegankelijk. Naast de puntenregistratie kunnen ouders ook volgen wat wel en niet door hun kind is uitgevoerd. Docenten worden o.a. geacht plan van aanpak, inhoud en toetsing van hun lesgeven vast te leggen.
Interessant in deze is dat op basis van alle gecentraliseerde gegevens de zogeheten District Data Analyzer is gerealiseerd. Volgens het management een potentieel prima tool die gebruikt kan worden bij bepaling toekomstvisie en -planning.

Het Gradebook is gebaseerd op Sharepoint, daar wordt door de IT mensen hoog over opgegeven, doch enige navraag bij docenten doet anders vermoeden.  Immers zij moeten het bijhouden en dat gaat niet zomaar. De schoolleiding rekent naast de eigen inspanningen die ze doen ook op druk van de ouders om docenten het te laten bijhouden. Volgens experts uit onze groep lijkt het alsof de ontwikkelaars niet alle mogelijkheden die Sharepoint biedt even praktisch te hebben ingevuld. Ook kan wel eens een migratie naar een nieuwe versie van Sharepoint een probleem worden. Net als met implementatie van hardware, is met de implementatie van deze mogelijkheid niet voldoende nagedacht over de gevolgen op langere termijn, wellicht was er ook te weinig ervaring om hier een goede start mee te maken. Volgens twee docenten die ik wat nader aan de tand voel is Gradebook  vooral nog een managementtool en geen hulpmiddel voor de beoogde doelgroepen (leerlingen en ouders). Wel ziet het er naar uit dat deze manier van ICT inzet de school heel wat doorzichtiger kan maken, ouders en leerlingen raken zo meer betrokken. Ook de voordelen voor het management zijn evident, zij kunnen immers de broodnodige gegevens eenvoudig inzichtelijk krijgen.
Gradebook moet een overzicht geven van lesinhoud, planning en mogelijk te bereiken leerdoelen geven. Daarvoor moeten ook de resultaten van leerlingen worden vermeld. Als we een presentatie krijgen van Gradebook is die niet sterk, alles had m.i. ook als website gekund. Aan de andere kant krijgen docenten ook tijd om de technologische ontwikkeling door te maken, het min of meer lijdzame verzet tegen Gradebook dat ik bespeur is derhalve niet helemaal te rechtvaardigen.
Interessant in deze is dat anders dan in Nederland bij deze schoolorganisatie het binnen de taakbelasting voor elke docent verplicht is 48 uur per jaar te besteden aan puur ICT-gerelateerde nascholing.

ICT budget
De school heeft een jaarlijks budget van $ 11.000.000 en heeft daarvoor een staf bestaande uit meerdere personen,  19 beheerders en 2 trainers. Na aftrek van diverse onderhoudskosten blijft er jaarlijks nog altijd een slordige 5 miljoen dollar over voor ICT. De schoolgelden worden in de VS middels onroerend goed verworven. De welvaart van deze school komt voort uit de rijke omgeving (Bellevue is een van de rijkste steden van de VS).
De systeembeheerders zijn allemaal minstens MCSE gecertificeerd (Microsoft Certified System Engineer) en hebben het systeem veilig te houden. Om dit te realiseren en om ongewenste invloeden buiten te houden wordt er veel internetmateriaal gefilterd.
Na afloop van de presentatie worden we van harte uitgenodigd zelf eens te gaan kijken in de gebouwen en de lessen. We mogen overal komen en onaangekondigd ook lessen bijwonen. Een ongekende openheid en gastvrijheid die maar al te uitnodigend is.

De school
Als je door de gangen loopt zie je dat de school een echte multiculturele samenleving is; klaslokalen met Chinese versieringen voor de grote Chinese gemeenschap, uitnodigingen voor een gratis reis naar Israël door de Jewish Society. De school heeft een multiculturele uitstraling; wie de leerlingen in de gangen ziet lopen zal dit onmiddellijk beamen. Op mijn vraag aan het management of dit geheel zonder spanningen is, wordt niet direct geantwoord. Er gebeurt volgens hen wel eens wat, maar over het algemeen is de schoolgemeenschap harmonieus. Dat dit kan kloppen blijkt uit een paar door mij gevraagde leerlingen en docenten. Allen beamen dat de school een prettige sfeer heeft en dat men vaak één of meerdere vrienden in andere etnische groepen heeft. De school is verder geheel graffitivrij wat wel aangeeft dat de leerlingen hun omgeving waarderen en er zuinig op zijn.
Als ik bij het Gymnasium kom zie ik leerlingen hun sportkleding over hun schouders slaan, een Gymnasium is hier anders dan bij ons, een sportruimte. Zoals op iedere Amerikaanse school met een beetje ruimte wordt ook hier volop aan vele sporten gedaan met honkbal en basketbal als krakers. Net als buiten op de sportvelden is er binnen ook veel sportgelegenheid. Enorme sportzalen bevinden zich achter de Gymnasium deuren. Aan de muur van dit Gymnasium hangen de sporthelden van weleer. Ergens in de zestiger jaren leverde de school volgens opschrift al goede honkballers en gezien de vele foto’s  na die tijd is dat voor diverse sporten nog steeds zo.

In de klas
Om de sfeer in de lessen te proeven gaan we de klas van Rob Steam, docent geschiedenis binnen. Hij nodigt ons, als we nog buiten staan, van harte uit om er bij te gaan zitten. Dat doet hij nagenoeg zonder zijn les te onderbreken, het gaat over de veranderende voedselsituatie in de Verenigde Staten door mechanisatie.
De docent is voorin de klas druk doende en zeer actief met het Smartboard.  De leerlingen doen hun uiterste best de  50 lesminuten door te komen door zo passief mogelijk in de schoolbanken te hangen.  Wie denkt dat ze niet mee doen kan het wel eens mis hebben, op een paar vragen van ons wordt direct geantwoord.
Rob geeft aan zeer blij te zijn met zijn Smartboard, hij gebruikt die voortdurend. Na afloop plaatst hij vaak al zijn aantekeningen op een website, niet duidelijk is het of dit Gradebook is. Hij geeft immers aan dat hij dat niet gebruikt omdat hij net als vele andere docenten het een te ingewikkeld en lastig hanteerbaar systeem vindt. Dat leerlingen geen boek bij zich hebben is volgens de aanwezigen niet zo vreemd. Het boek is zeer dik en de lessen zijn immers additioneel. Hoewel Rob Steam  een klassikale frontale wijze van lesgeven hanteert was het geen moment vervelend, vooral de wijze waarop hij continu de hangende leerlingen er bij probeert te betrekken was bijzonder.
Als ik door het gebouw loop, zie ik lessen Digitaal Fotograferen aangekondigd. Nieuwsgierig naar de inhoud daarvan tref ik toevallig ook de docent die dit geeft aan. Ze werkt net voor haar tweede jaar op de school en is er zeer enthousiast over (behalve dan dat het salaris voor een beginnend docent net als bij ons niet denderend is). Ze maakt in haar lessen gebruik van Smartboard en een door school verplichte laptop. Die laatste is haar als Apple gebruikster een doorn in het oog, maar ze red zich er wel mee.  Via digitale fotografie hoopt ze natuurlijk dat leerlingen leren mooie foto’s te maken, maar ze gebruikt de lessen ook om leerlingen te leren kijken naar kunst.
Hoewel de school zeker geen behoeftige indruk maakt, moet zij ook haar best doen om voldoende lesmateriaal te verkrijgen. Camera’s en kostbare softwarelicenties vormen daarbij een belemmering.

LAKESIDE HIGHSCHOOL
Vrijdagmorgen, de laatste ochtend van het officiële programma, werd gevuld met een bezoek aan een particuliere school, te weten de Lakeside Highschool, gelegen in een van de betere buurten van Seattle.
Wie de school nadert en later op de Campus rondkijkt, kan maar nauwelijks geloven dat dit een school is. Prachtige gebouwen in een Neo-Engelse stijl geven je de indruk een lux conferentieoord te benaderen. De muren van de gebouwen lijken net gewassen, een rustiek klokgelui streelt de trommelvliezen. In eerste instantie lijkt het alsof de bus het terrein niet op kan komen, maar wellicht is dat niet toegestaan om de idylle niet al te zeer te verbreken.

Campus
Ook het docentenparkeerterrein ligt een eindje van de school; of leerlingen er met een auto komen is niet duidelijk, het schoolbussysteem dat zo kenmerkend is voor het voortgezet onderwijs in dit land maakt dat wellicht niet noodzakelijk. Hoe anders is echter het interieur van deze school, vaak een beetje sleetse en versleten tapijten, English style kamers met meer dan voldoende rommel om een studentikoze gezelligheid op te wekken. De gebouwen zijn ergens in de jaren dertig van de vorige eeuw gebouwd, een kerkje is men daarbij niet vergeten. De school lag toentertijd nog geheel buiten de stad, wellicht dat het daarom ook zo ruim kon worden opgezet.
Een enorm grasveld voor het hoofdgebouw geeft aan dat toentertijd de grondprijs heel wat gunstiger lag dan op dit moment, de school ligt immers in een zeer bemiddelde omgeving van Seattle. De sportvelden alleen al doen niet onder voor een zeer grote sportclub in Nederland.
Lakeside Highschool telt 770 leerlingen en 120 docenten. Wij worden door een van de personeelsleden hartelijk opgevangen. Onmiddellijk valt de informele kleding (spijkerbroek en jasje)  van de man op.  Het is Michael Asbridge die als Networkmanager een cruciale rol speelt in het ICT deel van deze school.
Michael moet wel het een en ander in zijn mars hebben, want op deze school hadden ooit Bill Gates en Paul Allen les. Hier ondernamen ze ooit hun eerste stapjes op een grote nog zeer onhandige pc met een  onhandig besturingssysteem. Later eindigden beide heren als miljardair met nagenoeg alle Microsoft aandelen. Ergens, niet al te duidelijk voor de bezoekers waar, is zelfs een shrine van Bill te zien. Her en der zie je de namen van Bill en Pul op de muur prijken, ze hebben hier duidelijk hun voetstappen gedrukt.

Onderwijs
Behalve de alom bekende doelstellingen voor goed onderwijs heeft de school ook een aantal nevendoelen, doelen die het onderwijs speciaal maken en boven andere laten uitstijgen.
De school is volgens Michael echter niet elitair, al doet het uiterlijk wel heel anders vermoeden. Elke leerling met talent op een of ander gebied moet toegang krijgen tot de school, daarvoor worden financiële problemen ter zijde geschoven; de jaarlijkse ouderbijdrage van ruim $ 21.000 mag voor deze talenten geen belemmering zijn.
Zoals overal beweert men ook hier dat alleen de allerbeste docenten worden aangesteld, het tegendeel valt niet te bewijzen maar de methodiek om er achter te komen wie de besten zijn zal wel langs een Amerikaanse meetlat gemeten worden. Ook internationale contacten zijn erg belangrijk, jaarlijks worden er in onze ogen spectaculaire schoolreizen ondernomen (China).

Laptops in de school
Eind negentiger jaren besloot de school van start te gaan met een laptopproject, misschien wel geïnspireerd door A.A.L. (Anytime, Always Learning van Microsoft). Iedere leerling zou op termijn de beschikking moeten hebben over een laptop. Besloten werd de allerjongste leerlingen van de school met een laptop uit te rusten, evenals alle docenten. De daarvoor benodigde laptops werden door een anonieme gift verworven. Over een termijn van 6 jaar werd langzamerhand iedere keer weer een jaarlaag voorzien van een laptop, na 6 jaar had uiteindelijk iedere leerling een eigen laptop. Zoals Michael het beschreef was de start nogal ondoordacht. Diverse types laptops en geen adequate stroomvoorziening; ter illustratie toont hij ons een van de slordig op de grond liggende verdeeldozen.
Ook de diversiteit leverde nogal eens problemen op, vele merken laptops maakten het onderhoud door de laptop-reparatiedienst er niet makkelijker op. Ergens in het gebouw, in een nauwe lange ruimte repareren drie man permanent de regelmatig defect geraakte laptops van hun ruim 890 eigenaren. Van de meeste typen laptops zijn er zoveel in opslag dat een leerling de volgende dag alweer zijn defecte apparaat kan komen ophalen. Grote stapels ontzielde machines getuigen van regelmatige defecten. Dit elektronicahol wordt door de school gekscherend “Grotto” genoemd.
De leerlingen verkrijgen hun internetverbindingen via een draadloos netwerk dat een minimale beveiliging kent. Door het uitschakelen van netwerkherkenning is de draadloze verbinding voor de buitenwereld onherkenbaar. Tot op dit moment heeft dat geen problemen opgeleverd. Voor de rest zijn de leerlingen zelf verantwoordelijk voor wat er op hun laptop gebeurt, middels een image is een totaal vernielde pc snel hersteld, in de Grotto weten ze daar wel raad me. Hoe veilig met name de data dan is opgeslagen werd mij echter niet duidelijk, waarschijnlijk heeft elke leerling zijn eigen back-up. Leerlingen die ik er naar vraag geven vage antwoorden. Het komt erop neer dat ze zelf voor hun eigen gegevens moeten zorgen; helaas overkomt het ieder weleens dat er iets goed mis gaat.

Technologie Integrator
In een krap leslokaal geeft Bonnie Brodd de Upper School Technology Integrator in een wervelende presentatie aan wat er zoals daadwerkelijk in de school gebeurt.
De talen zijn de voortrekkers op het gebied van ICT; op dit ogenblik hebben alle lokalen een digibord, dat veel gebruikt wordt. De talenafdeling is de trekker van ICT gebruik. Doch Bonnie is als docente Frans daar het voorbeeld van. Ruim 98 % van de docenten is druk bezig met ICT. De school heeft daardoor al zo’n goede naam gekregen dat er zelfs zomercursussen worden gegeven door de docenten. Deze cursussen worden gevolgd door iedere docent die graag over een digitaal schoolbord wil beschikken.
Het zijn intensieve cursussen waarbij niet alleen de techniek maar ook de didactiek van het gebruik van die schoolborden ter sprake komt. Ook hier werden weer Smartboards gebruikt.
Tot voor een paar jaar werden er op de school niet echt bijzondere programma’s gebruikt, Internet Explorer, Office en een paar onderwijsspecifieke programma’s en dat was het.

De laatste jaren wordt er meer inhoudelijk gewerkt. Een aantal vakken (Frans en Spaans) werken met een elektronisch werkboek  genaamd Quia. Lakeschool High heeft een eigen Lakesideschoolwiki, waar veel gebruik van gemaakt wordt. Er wordt ook met een Elektronische leeromgeving gewerkt,  Moodle gebruikt men daarvoor. Tevens spelen pod- en vodcasting langzamerhand een belangrijkere rol. Bijzonder is dat leerlingen hun diagnostische opdrachten, uploaden, maken en naar de docent sturen. Een speciale browser maakt het daarna mogelijk alle opdrachten eenvoudig in te zien en te  corrigeren.
Ook op deze school krijgen docenten verplicht minimaal twee dagen per jaar intensieve ICT-trainingen. Lag het accent eerst op digibordgebruik, meer en meer verschuift dat naar de hiervoor genoemde applicaties.
De school staat zeer open voor iedere docent, wie met een innovatief ICT idee komt wordt in principe altijd ondersteund. Zowel leerling als docent staat centraal in de schoolorganisatie. De filosofie is dan ook, dat een enthousiaste docent zijn enthousiasme zal uitstralen naar de directe omgeving; Bonnie Brodd is daar zelf een voorbeeld van. De hoge participatie in ICT gebruik heeft vooral te maken met het enthousiasme van een aantal docenten.

Wat echter zeer verbaasd is de mediatheek, maar liefst vijf soorten pc’s tel ik, elk met een ander beeldscherm. Er is hier nog duidelijk iets te winnen met standaardisatie, of hoort dit bij e filosofie van de school?
In de mensa (ja hier is meer dan alleen een broodje en een snack te koop) zien we een 8-tal leerlingen krapjes aan een tafel zitten. Ze eten en de laptop staat open. Ze laten elkaar iets zien en moeten daarom lachen. Als ik ze aanspreek wordt het duidelijk dat ze graag op deze school zitten en dat ze heel erg trots zijn op hun school. Zonder uitzondering vinden ze een laptop een prima hulpmiddel in de lessen. Ook over hun docenten waren ze erg te spreken, die en die was wel eens lastig maar daar was meestal een goede reden voor. Helaas was het wel zo dat “shit happens”, regelmatig viel er een laptop, raakte belangrijke data kwijt of had men de laptop op het cruciale moment niet bij de hand.
De school heeft een sfeer en atmosfeer die je graag overal zou willen hebben. Betrokken docenten in een prachtige ambiance met trotse leerlingen, dit is hét onderwijs dat je elk kind gunt. ICT wordt daarbij op pragmatische wijze gebruikt. Geen ultramoderne apparatuur of het laatste snufje, maar alle soorten pc’s en deze worden bijna net zo gewoon gebruikt als het krijtje en het schoolbord.

Links:
www.lakesideschool.org/                          Lakeside Highschool
www.bsd405.org/Default.aspx?tabid=120  Interlake Highschool

Voor dit artikel heb ik gebruik gemaakt van eigen aantekeningen, vraaggesprekjes en de blog van Louis Hilgers.

This entry was posted in Verenigde Staten and tagged , , . Bookmark the permalink.

Comments are closed.