Route 21 Swolgen-Venlo 20,3 km

http://vddrift.com/wp-content/uploads/googlemaps/21-swolgen-venlo.kml

image[2][1]De lange rit van Winsum naar Swolgen werd opgevrolijkt door de aanwezigheid van Gerard. Na aanvankelijk mee te willen lopen besloot hij uiteindelijk zijn moeder al fietsende te ondersteunen. Na een ruim 4 uur durende autorit kwamen we aan in het saaie Limburgse dorpje. Swolgen bestaat uit een straat, een café, ….beeld en grote kerk. Het geheel met gewone eengezinswoningen omlijst. Zonder Pieterpad zou Swolgen nooit door mij en vele anderen zijn ontdekt. Deze 21e route kan gekenmerkt worden als de Maasdijkroute.

Hoewel nergens de Maas ver van het Pieterpad loopt, is deze rivier vooral tussen Swolgen en Venlo behoorlijk aanwezig.
Na de camper bij een kleuterschool te hebben geparkeerd loop ik eerst even naar het kerkplein. Dit plein is het startpunt van de route na een paar honderd meter zijn we Swolgen uit en lopen we in de bossen. Door de regen in de afgelopen week is het mulle zand nagenoeg verdwenen. Complimenteren mag je de Limburgers wel, overal waar het er toe doet zien we de wit-rode routeaanwijzingen. Deze keer slaan we dan ook nergens de verkeerde weg in.
De Swolger heide is niet noemenswaardig, pas bij het verderop gelegen Schuitwater, een echt moerasje komt er leven in de brouwerij. Tineke vindt overigens haar fietstocht over de zgn. knuppelbruggen (houten balken) niet prettig; naast het pad fietsen betekent een val van ca. een halve meter en een modderpak. Na de knuppelbruggen komen we op een brandnetelpad welke imagemoeilijk begaanbaar is, ik moet veel springen over de hangende brandnetels.
Aardig is het dat onderweg speciale gastvrijheid voor Pieterpadders wordt geboden. Op één tafel (bij Papinge) staat de koffie en thee zelfs gratis ter beschikking.
Opvallend in het landschap is de ineens opdoemende kasteelhoeve “Kaldenbroek”. Hoewel indrukwekkend vergeet ik dit oude complex op de foto te zetten. Na de hoeve duurt het niet lang meer voordat we in het plaatsje Grubbenvorst komen. Ik meen mij te herinneren, dat Grubbenvorst een paar jaar geleden met Itteren nogal wat wateroverlast heeft gehad.
In Grubbenvorst lopen we recht op een enorm complex aan. Dit blijkt een klooster te zijn. Wat hier en elders in Limburg opvalt zijn de vele kapelletjes en crucifixen. De ontkerkelijking heeft de laatste jaren behoorlijk huis gehouden, maar in dit deel van Nederland worden beide religieuze uitingen goed onderhouden. Nergens een vervallen kapel of losgeschoten Jezus.
Grubbenvorst uitgelopen komen we bij een kabelveerpont. Deze brengt ons naar Belden, gelegen aan de andere kant van de Maas. Voor de overtocht betalen we 10 cent p.p.; de fiets is duurder: 50 ct. per fiets,samen € 1,30image
We gaan nu over en langs de Maasdijk, het gebied wordt hier Maasduinen genoemd. Het Pieterpadboekje betrap ik op pagina 87 weer eens van belerend natuurpessimisme. De snelweg ten noorden van Venlo, ooit gebouwd ter ontlasting van autoverkeer door de stad Venlo, moet het ontgelden omdat de Pieterpadmens een flink stuk zou moeten omlopen. Ook mens en dier zouden door de lelijke snelwegen van elkaar gescheiden worden. Dat die wegen onze transportbehoefte vervullen en totaal binnenstedelijke congestie tegengaan wordt helaas vergeten. Nog storender is, dat (in de laatste 7e druk 2006) het boekje nog steeds 1991 als actueel wordt gezien. Procedures lopen lang in Nederland, maar na 15 jaar is er minstens iets gebeurd. Tja en dan die oliepijplijn waar ik volgens het boekje overheen gelopen ben. Een natuuringreep waar ik niets van merk, zegt het boekje. Tja, wat moet ik er dan mee?
Door de snelweg moet ik inderdaad omlopen; het speciale weggetjes waar alle serieuze Pieterpadlopers opeens langskomen heet hier dan ook terecht “Pieterpad”; een heus straatnaambordje geeft dit aan.
De boerenbedrijven kweken hier veelal tuinplanten. Planten die soms kant en klaar langs de weg staan om naar diverse tuincentra te worden vervoerd. In Velden komen we overigens zo’n enorm tuincentrum tegen. Het Pieterpadboekje gaat overigens op pagina 90 weer goed de mist in. Een hoog geboorteoverschot zou zorgen voor de noodzaak van arbeidsintensieve gewassen. Ik zou de huidige schrijver va ndit stuk wel eens willen vragen waarom er dan zoveel Polen in de champignon- en aspergeteelt werken.
Ineens komen we bij Genooi een scheef staand naambordje Venlo tegen, al moeten we dan nog ongeveer 4 km tot het eindpunt.
Richting Venlo lopende kunnen we weer een stukje langs de laag staande Maas lopen. Ook door Venlo gaan we al kronkelend.
Na het passeren van enige koffieshops zijn zomaar in de binnenstad met zeer veel terrasjes met overal duizenden stoelen op het trottoir. Venlo doet zo wel heel gezellig aan. Ook de route-bewegwijzeraars hebben het hier net als elders in deze etappe geweldig goed gedaan.
Snel en zonder verkeerd te lopen komen we op het Stationsplein.
imageNa ruim 2½ uur gaans kan ik net op tijd met het Openbaar Vervoer naar Swolgen om daar onze camper op te halen.
Wederom een uiterst vriendelijke buschauffeur wijst mij op een goedkoper buskaartje.
Als ik in Swolgen aan kom, gaat het na langdurig dreigen pas regenen.

Route 21 Swolgen-Venlo 20,3 km
3 augustus 2006       2 uur 38 min     7,7 km/u

[flickr-gallery mode=”photoset” photoset=”72157626294976967″]

This entry was posted in Pieterpad and tagged . Bookmark the permalink.

Comments are closed.