http://vddrift.com/wp-content/uploads/googlemaps/13-laren-vorden.kml
Van de beloofde weersverslechtering kwam niet veel terecht. Iets kouder en een wolkje meer, kortom het voorjaarsweer bleef mooi. Mooi om wederom met volle teugen van deze 13e etappe van het Pieterpad te genieten. Het was ook erg leuk omdat dit de laatste etappe zou zijn van Pieterpadboekje deel I.
Het Pieterpad brengt je onverwachts langs allerlei plaatsen en wegen welke anders nooit zouden worden bezocht.
In mijn optiek ligt Laren ergens in het ooi en van Vorden had ik nog nooit gehoord.
Na de auto op het pleintje van Laren te hebben geparkeerd wandelde ik eerst na de kruising bij de N.H. kerk, tegenwoordig de SOW-kerk genoemd. Nog ietwat stijf van gisteren ren ik het dorp uit om in totale verwarring (diverse bochten gaven mij de indruk dat ik weer in Laren terug was) de route voort te zetten.
Fout gespeld of op zijn dialects kwam ik op een gegeven moment een monumentje tegen en een poortje waar Pieterpadlopers uitgenodigd werden doorheen te lopen. Na enige tijd ging ik linksaf het gebied van Dochteren binnen. Lange tijd zou de route over de Dochterenseweg worden gelopen en daarbij langs landgoed ‘t Onvree en langs het gehucht Groot-Dochteren komen. De Dochterensebrug kruist vervolgens het Twentekanaal welke ooit werd aangelegd om Twente te voorzien van Limburgse kolen. Vlak voordat ik de brug over ging kwam ik aan mijn linkerhand een boerderij tegen welke aan Pieterpadlopers aardappelen te koop aanbood, alsmede een plek om te overnachten.
Na de stalen Dochterense brug te hebben gepasseerd duurde het niet lang alvorens ik de Berkel, een beekje, kruiste. Vanaf hier wordt de Dochterenseweg onderdeel van het natuurgebied Klein Dochterenseveld. Een lange zanderige veldweg kaarsrecht door dit Dochterense veld komt zowaar ook nog over een militair oefenterrein. Hier ook een merkwaardig verschijnsel, genaamd het Kienveen project. Vruchtbare landbouwgrond wordt weggeschrapt om natuurlijke heidegrond terug te krijgen. Kienveen is typisch een voorbeeld van hoe het naar mijn idee niet moet. Heideveld is namelijk net zo weinig natuur als vruchtbare landbouwakkers dat zijn. Beiden zijn door mensenhanden gecreëerd. Aardiger was het geweest dat stukje landbouwgrond ongebruikt te laten. Pas daarna komt de natuur terug, zal wel te lang duren denk ik.
Ineens, moet ik rechtsaf slaan en vervolgt het Pieterpad zijn route langs het Veldwijkpad. Een schitterende afslag, omdat kasteel Het Enzerinck en iets later kasteel Den Bramel worden gepasseerd. Bij kasteel of landhuis het Enzerinck zie ik in de verte de kasteelheer op zijn veranda een boek lezen. Het grote grasveld voor zijn state nodigt uit om naar hem te lopen en hem een hand te schudden. Een bordje verzoekt mij echter dit niet te doen. Privé!!!
Vanaf kasteel den Bramel is het nog 2 km alvorens door Vorden over de Stationslaan bij kasteel Vorden te komen. Een deel van dit kasteel wordt omgebouwd tot hotel met slaapgelegenheid volgens oud middeleeuwse traditie.
Na een cappuccino in de Brasserie van het kasteel fiets ik van Vorden terug naar Laren. Onderweg passeer ik nogmaals het Twenthekanaal, dit keer wel heel erg mooi, een gietijzeren brug.
Route 13 Laren Vorden 13,6 km
14 mei 2006 1 uur 31 min 9,6 km/u
[flickr-gallery mode=”photoset” photoset=”72157626418735120″]