HAMBURG, 18e OLYMPUS MARATHON HAMBURG eerste marathon

Nadat ik vorig jaar de vier mijl van Groningen had gelopen werd ik door een bekende die vlakbij Hamburg woont, uitgenodigd om ook eens te denken aan deelname aan de Hamburgse Olympus Marathon van 2003.
Nog maar net lid van Artemis en amper een halfjaar aan het lopen ging ik, naïef als ik was, gretig op dit aanbod in.
Sinds die oktoberdag heb ik alles in het werk gesteld om de afgelopen 27e april daadwerkelijk die marathon uit te lopen.
Naarmate de dag van de loop naderde nam echter ook het aantal waarschuwingen exponentieel toe: “start rustig, ga niet te hard van stapel, zorg dat je voldoende drinkt, bij 35 km zult je merken wat een marathon is, weet je wel zeker dat je dit kunt, stap eruit als je niet meer kunt”, waren een aantal opmerkingen, die ik mij zo kan herinneren.
De met veel vol goede bedoelingen zittende waarschuwers kunnen rustig zijn: geen van de adviezen heb ik in de wind geslagen en alle adviezen waren zeer waardevol.
De Marathon van Hamburg is een mega-evenement met ca. 22.500 lopers. De middag voor de start moest ik in mijn onervarenheid leren hoe je je ‘grundlich einschreibt’.
Eerst vergeet ik mijn chipnummer mee te nemen en toen ik die ging halen, liet ik mijn inschrijfbewijs in de auto liggen met als gevolg dat ik twee keer een goede inloop training in de grote Messehallen moest houden.
Vroeg naar bed en een uitgekiend dieet zorgden ervoor dat ik de volgende dag om 9 uur kiplekker aan de finish stond. Na de snelwandelaars, de rolstoelrunners en de scaters kon vak C om 9.15 uur starten.
Vlak lopen was het devies en dat kon ik de eerste 14 km prima aanhouden. De meer dan 300.000 bezoekers vernauwden af en toe zodanig de straat dat een sprintje trekken eenvoudig onmogelijk was. De tweede 14 km volbracht ik in nagenoeg dezelfde tijd.
Maar dan. Een lichte tinteling in mijn benen waarschuwden al dat de beperkingen voor deze eerste marathon zich aandienden. Bij het bordje 35 km leek het alsof er meer mensen gewoon liepen dan zich als hardloper te gedragen. Zeer enthousiast publiek en het idee dat ik nog maar 7 km hoefde, weerhielden mij er telkenmale van mij als snelwandelaar tussen de lopers te begeven. Eén ding is mij nu volkomen duidelijk: 35 km lopen, dat lukt nog wel, maar dat laatste stukje is pas au. Vanaf 40 km ging het weer met een redelijk tempo maar wel zeer zware benen. De aankomst op Karolinenstrasse was overweldigend.
En nog een marathon voor mij? Ja ik popel om de volgende te lopen; alleen hoop ik dan wel op wat meer roltrappen in de omgeving, want de trap af, in een metrostation, naar beneden is na zo’n wedstrijd niet echt prettig.
De 18e Olympus marathon Van Hamburg is een geweldig evenement. Ik vond de route zeker de moeite van het lopen waard. Dat Duitsers goed kunnen organiseren is alom bekend, zo is deze marathon, met zoveel organisatie elementen nagenoeg perfect georganiseerd. Heel bijzonder is het enorme aantal feestvierders met complete picknicktafels langs de weg. Onderweg is het volop genieten, al moet ik zeggen dat de zoveelste misthoorn in je oor op het laatst irriteert.

Nog even de tijden (netto)

marathon 04:19:07
halve marathon 02:01:53
tweede helft 2 02:17:14
10 km 00:58:10
20 km 01:55:32
30 km 02:55:30
40 km 04:03:22

This entry was posted in Duitsland, Hardlopen, Reizen, Sport and tagged , . Bookmark the permalink.

Comments are closed.

ROUTE